نگارش صحیح و بیان فصیح و شیوا در کار خبر از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر مخاطبان است. مهم تر از آن ضرورت حفظ زبان و خط فارسی، به عنوان رکن اساسی فرهنگ ایران زمین است که وظیفه ای خطیر بر دوش همگان به ویژه خبرنگاران و اصحاب قلم و اندیشه است .

در مورد محتوای این کتاب، بیان 2 نکته ضروری است. نکته ی نخست این که روش نگارش فارسی هیچ گاه شکل و صورت یکسان یا واحدی پیدا نکرده و همواره دستخوش تغییراتی بوده است. این چند گانگی در دوران ما ، به دلیل وجود فضای مجازی و شبکه های گسترده ی اجتماعی، روندی فزاینده داشته است. از این رو در تدوین این کتاب تلاش شد تا در مورد نکات مورد اختلاف، نظری که مقبولیت بیشتری در میان صاحبنظران، منابع و استادان زبان فارسی داشته است مورد توجه و استناد قرار گیرد تا بتوان شیوه ی واحدی را در نگارش اخبار،  گزارش های خبری، توصیفی، تحقیقی، میدانی،  نیز گفت وگو (مصاحبه)  به کار گرفت .

نکته ی دوم این که پس از مقدمه و پیش گفتار و پیش از تدوین و نگارش آیین درست نویسی و یکسان نویسی، به طور خلاصه تعریف خبر، گزارش و مصاحبه و ارکان آن ها و نیز اخلاق خبرنگاری آمده و فصل های نخست ، دوم، سوم و چهارم به این موضوع های مهم، اختصاص یافته است .